ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

Առաքել ապերը

Առաքել ապերը
02.02.2022 | 13:03

1830 թ․ Քարահունջ գյուղում, Աստվածատուրի օջախում ծնվեց Առաքելը, որին համագյուղացիները և գորիսցիները հետագայում, իր կատարած բարի գործերի համար քնքշորեն, եղբայրաբար պիտի կոչեին Ապեր։


Շա՜տ համառոտ ներկայացնեմ նրա կենսագործունեությունը։ Մանուկ տարիքում ուսանել է Շուշվա ծխական դպրոցում, պատանի հասակում սևագործ բանվոր է եղել Բաքվում, Սպահանում զբաղվել է ցորենի առևտրով։ Բախտի բերմամբ, պատահականորեն հայտնվել է Բաքվի նավթարդյունաբերությունում, հիմնել մի քանի ֆիրմաներ, որոնք վաճառել է Ալ․ Մանթաշյանցին և անգլիացի կապիտալիստներին։ Կյանքի վերջին տարիներին անհաջողության է մատնվել բիզնեսում և ինքնասպան եղել Արզականի իր ամառանոցում։
Ա․ Ծատուրյանի բարեգործությունները բազմաթիվ են, բայց առանձնացնեմ մեկը։ 1894-1896 թթ․ համիդյան կոտորածներից հետո, մոսկվաբնակ իրավագետ, հրապարակախոս ու պատմաբան Գ․ Ջանշյանի (Г. А. Джаншиев) կազմած («Братская помощь пострадавшим в Турции армянам», 1897 г.) ժողովածուի հրատարակման համար հատկացրել է 3000 ռուբլի։
Վերոնշյալ ամենի մասին մանրամասնորեն շարադրված է այլ հետազոտողների հրապարակումներում, բայց կանգ կառնեմ մի փաստի վրա, որը բացակայում է այլոց մոտ։
Ուելսի Հաուարդեն (Hawarden) գյուղը ուղիղ գծով գտնվում է Լիվերպուլից հարավ, 25,8 կմ հեռավորության վրա։ Այստեղ, իր սեփական դղյակում ապրում էր չորս անգամ Անգլիայի վարչապետ ընտրված Ուիլյամ Գլադսթոնը (1809-1898)։ Հայկական վերնախավը, այդ թվում և Ա․ Ծատուրյանը, նրան համարում էր հայ ժողովրդի բարեկամ, որովհետև վարչապետը ջարդերից փրկվածներին աջակցում էր և սուլթան Աբդուլ Համիդին նույնիսկ անվանել․ «Աշխարհի ամենամեծ մարդասպան»։
1897 թ․ հունվարի 6-ին Հաուարդենում հանդիսավորապես նշվում էր Ու․ Գլադսթոնի կողակից տիկին Քեթրին Գլադսթոնի ծննդյան 85-ամյակը։ Դղյակից դուրս եկան Ուեսթմինսթրի դուքսն ու դքսուհին, Գլադսթոն ամուսինները, նրանց զավակներն ու թոռները, Ազաֆի եպիսկոպոսը, պառլամենտի անդամ Սթիվենսոնը, գանձապետ Շվանը, Վուդոնի առաջնորդ հայր Գոգշոթը և շարժվեցին դեպի հարևանությամբ գտնվող պարտեզ, ուր խմբվել էր շուրջ 500 հոգի բարձրաշխարհիկ հասարակություն։ Նրանց թվում էին երկու հայեր՝ Մանչեստրի հայոց հովիվ Թեոդորոս քահանա Ջուղայեցին և Սքարբորո քաղաքի բժիշկ, Ա․ Ծատուրյանի ներկայացուցիչ Հովհաննես Քալանթարյանը։


Շուրջ երկու տասնյակից բաղկացած թափորը շարժվեց դեպի Սենթ Դեյնիոլ եկեղեցու երիցատուն։ Այստեղ ելույթ ունեցավ հայ քահանան, որը շնորհավորեց տիկին Գլադսթոնին և շնորհակալություն հայտնեց սըր Գլադսթոնին՝ նրա հայանպաստ ջանքերի համար։
Տիկին Գլադսթոնի գահավորակի մոտ դրված էր Ամենայն հայոց կաթողիկոս Խրիմյան Հայրիկի յուղաներկ կտավը, որը հեղինակել էր Լվովի հայոց արքեպիսկոպոսի եղբայր և Կրակովի գեղարվեստի ակադեմիայի պրոֆեսոր Թեոդոր Աքսենտովիչը, և որը ընծայաբերվում էր տիկնոջը։


Ելույթներ ունեցան պառլամենտի անդամ Սթիվենսոնը, աստվածաբանության դոկտոր Փիթը, գանձապետ Շվանը, ապա խոսեց Ու․ Գլադսթոնը, որը կնոջ անունից շնորհակալություն հայտնեց կտավի համար և հայանպաստ ճառ արտասանեց։
Սակայն հանդիսավոր արարողությունը կազմակերպված էր միանգամայն այլ առիթով։
Բժիշկ Հովհ․ Քալանթարյանին թևանցուկ անելով, տիկին Գլադսթոնը մոտեցավ սավանածածկ պատուհանին, քաշեց պարանի ծայրը, և ներկաների զմայլված հայացքների ներքո բացվեց մի հրաշագեղ տեսարան։ Գունապակե, ապակենախշ, ապակենկար պատուհանում (stained glass window, հեղինակ՝ հայտնի վարպետ Էդուարդ Ֆրեմփթոն) պատկերված էին Ս․ Բարդուղիմեոս առաքյալը և Ս․ Գրիգոր Լուսավորիչը։ Պատկերների գլխավերևում գրված էր․ «Առաքինի բանակն մարտիրոսաց փառաբանեն զՔեզ»։


Պատուհանի մոտ դրված էր հուշատախտակ՝ հետևյալ մակագրությամբ․ «Ի փառս Աստուծո և ի հիշատակ հանուն հավատքի տուժած Թուրքիայի հայերի և անշեջ երախտագիտություն Ուիլյամ Յուարտ Գլադսթոնին՝ ոգեշունչ օրինակ ծառայելու համար։ Այս պատուհանը նվիրել է Առաքել Ծատուրովը Բաքվից, Ռուսաստան, 1897»։
Տարածվեցին երգեհոնի հնչյուններ և լսվեցին վերառաք աղոթքներ, իսկ Ազաֆի եպիսկոպոսը ճառ արտասանեց Ս․ Բարդուղիմեոսի և Ս․ Գրիգոր Լուսավորչի, քրիստոնեական հավատքի, արժեքների ու եղբայրասիրության մասին։
Հավաքվածները դուրս եկան պարտեզ, ուր հանգանակություն տեղի ունեցավ հոգուտ հայ աղետյալների և տրվեց հացկերույթ։

***
Առաքել Ծատուրյանի անշուք, անխնամ գերեզմանը գտնվում է Գորիսի Ս․ Հռիփսիմե եկեղեցու տարածքում, որի տապանաքարին փորագրված է․ «ԱՌԱՔԵԼ ԱՊԷՐ ԾԱՏՈՒՐԵԱՆ 1830-1903 ՈՂՈՐՄՈՒԹԻՒՆ ԵՒ ՀԱՒԱՏՔ Ի ՍՄԱՆԷ ՈՉ ՊԱԿԱՍԷ»։


Խաչատուր Դադայան

Դիտվել է՝ 22333

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ